Dag 20 woensdag 24 augustus – Devils Tower NM – Custer State Park (Blue Bell CG)

Rond 7 uur zijn we allemaal wakker; Anne als eerste van de kou. Die komt nog even lekker bij ons in bed liggen en we kijken door het achterraam naar buiten naar de vogeltjes die rond scharrelen op de camping. We ontbijten, rijden naar het VC om Anne haar booklet in te leveren voor een badge. Jawel, ze is nu ook junior park ranger van Devils Tower NM ;-)

We rijden over de 90 en hebben het plan om naar Deadwood te rijden en dan verder naar beneden naar Custer State Park. Net voorbij Beulah gaan we even van de weg af en lopen we binnen bij een information center over South Dakota. Twee enthousiaste dames vertellen ons van alles en overladen Anne met pins, sitckers en kleurplaten. Door hun enthousiasme hebben we onze route vandaag wel aangepast; we zijn bij Spearfish over de 14A (Spearfish Canyon Scenic Byway) naar Lead gereden. Wat was dat een mooie route zeg. Onderweg zijn we bij drie watervallen (Breidal Veil Falls (mooi, maar niet zo imposant als in Yosemite NP), Spearfish Falls en Roughlock Falls) gestopt. Bij die laatste liepen Anne en ik 1 mile terug via het wandelpad en haalde Stijn de camper weer op en zagen we elkaar bij het begin van de route. We zagen nog verschillende mooie vogels hier; ook een kingfisher (grote blauwe ijsvogel); helaas niet gelukt om die op de foto te zetten. Misschien krijgen we nog een kans op een ander moment!

Op advies van de dames uit Beulah hebben we in Cheyenne Crossing geluncht. Was erg lekker en alles is home made. De worteltaart moet erg lekker zijn; toetje zat er bij ons niet meer in ;-)

In Lead namen we de 385 en zijn we in Hill City gestopt om naar onze plannen voor de rest van vandaag en morgen te kijken. We lopen bij een antiquair / koffiehuis binnen en halen er heerlijke koffie en juice. Het duurt alleen wel erg lang; ik had mijn latte al voor de helft op toen Stijn zijn cappucino nog in de maak was ;-) Behulpzame oude dame die vol liefde over haar organic producten sprak. We besluiten vanmiddag nog naar Crazy Horse Memorial te gaan en dan door te rijden naar onze camping. Bijzondere happening dat Crazy Horse Memorial. Voor $22,- kunnen we naar binnen. We kijken eerst een film over de aanleiding en wat oude beelden over het onstaan van het beeld van Crazy Horse. Korczak Ziolkowski kreeg in 1942 al de opdracht om het beeld van de native American te maken. Nu 75 jaar later is er nog steeds alleen maar een hoofd te zien en ergens een gat. Het gaat niet zo snel; het beeld is dan ook wel enorm en in het begin heeft Ziolkowski alles met de hand uit de rotsen gehakt. Nu worden er zwaardere explosieven gebruikt om delen van de rots weg te halen. De bedenker is inmiddels overleden en de kinderen en kleinkinderen zetten het verder voort. Het was behoorlijk commercieel; voor $4,- per persoon kon je met de bus naar de voet van het beeld gebracht worden en voor een bedrag tussen $200,- en $350,- kon je op het beeld staan of bij een van de explosief aanwzig zijn. Ja... het beeld kan alleen betaald worden van giften en gelden van bezoekers …

Tegen half 7 zijn we op de camping. We eten makkelijk een gebakken eitje en als toetje Mashmallows bij het vuur. Lekker hoor. Morgenochtend bijtijds op voor de wildlife loop, Mount Rushmore en de trein tussen Keystone en Hill City en weer terug.

Dag 19 dinsdag 23 augustus – Sheridan KOA – Devils Tower National Monument

Zo... we kunnen nog beter uitslapen vanmorgen werd Anne om 8.15 uur wakker en wij dus ook. Stijn en ik waren er nog wel even uitgeweest om de luifel van de camper op te rollen en de was die buiten hing binnen te halen, omdat we die waren vergeten en het opeens erg hard begon te waaien.

We onbijten en rijden nog langs Verizon en vervolgens naar de Walmart, omdat internet het niet meer doet; oeps... onze internet bundel blijkt al op te zijn. Anne en Youtube filmpjes kijken is toch niet zo handig geweest... Bij de Walmart kopen we meteen wat fruit en lekkers voor de lunch. We kopen nog een kop koffie bij de Starbucks en gaan op pad. Het is niet zo'n lange reisdag. Camping is op basis van first come first serve. We zien wel of er plek is en anders rijden we door.

We rijden over de 90 (higway); een ietswat saaie maar wel groene en glooiende weg met heel veel hertjes (mule deer en pronghorn) en ranches en vee om naar te kijken. We komen langs plaatsen als Buffalo en Gillette die tot de verbeelding spreken en zien een open mijn (steenkolen) met ook treinen met volle wagons kolen. Enorme rijen; bij 100 ben ik opgehouden met tellen; wel vier locomotieven ervoor om het geheel te trekken.

Via de 14 rijden we naar Devils Tower NM. Een mooie weg; we proberen iets te zien van Devils Tower, maar het is wat bewolkt. En opeens.. kunnen we er niet meer omheen. Wat een enorme rotspartij ligt er in de verte voor ons. Een paar mile verder is er een prachtig uitzichtpunt en lopen er ook nog bizons rond. We rijden verder het park binnen en gaan we naar de camping waar we een prachtig plek vinden. Hup verder naar het VC om info op te halen en een wandeling om de toren te maken. De wandeling is 2 km en we doen rustig aan. We lopen heerlijk in de schaduw en kijken naar de golden eagles die er rondvliegen en naar de mensen die de rots durven te beklimmen. De rots is overigens ontstaan door een vulkaan en bestaat uit vulkaansteen is ook een heilige plek voor natives. Eerder heette het Bears Lodge, in 2014 is er een verzoek gedaan om de naam weer te veranderen. Natives vinden Devils Tower veel te negatief klinken. Voor velen van hen is dit een heilige plaats. Naam is nog niet veranderd, onduidelijk wat de status is.

Terug naar de camping stoppen we bij nog Prairie dog town waar jawel... prairie dogs wonen, Wel honderden. Op de camping wijst de host ons nog op het dragen van schoenen (Anne loopt op blote voeten) omdat er ratelslangen zijn... O, ja..... Wel goede reden om ze aan te krijgen ;-) In verband met droogte en brandgevaar kunnen we helaas niet barbeceuen; open vuur is verboden. Ook niet met eigen BBQ. Dan eten we een oven pizza met verse salade. Ook prima.

Anne doet nog wat 'huiswerk' voor haar junior ranger program en dan naar bed. Morgenochtend bij een ranger inleveren en dan door naar Wind Cave National Park. Ruim 170 mile; een relatief korte dag qua reizen met onderweg wel veel mooie dingen om te zien.

Dag 18 maandag 22 augustus – Sheridan KOA

Zo... dat was weer eens lekker.. uitslapen!! Tot 7.30 uur en ik zelfs tot 8.00 uur. We ontbijten op ons gemak, ruimen de camper wat op en doen een paar wasjes en plaatsen de laatste drie verslagen online. Anne kijkt lekker Youtube filmpjes. Zonder WIFI is dit echt niet te doen. Die was happy ;-) Helaas werd ze wel door een wesp gestoken en gelukkig hadden we Azaron bij ons. Na wat tranen was het weer snel over.

Tegen 11 uur rijden we naar Sheridan, een aardig grote stad (17.444 inwoners), om naar het park met speeltuin te gaan en om te lunchen. De ingang van het park kregen we alleen niet goed gevonden. We zijn maar in een woonwijk gaan staan en via een brug naar het park gelopen. Er was een enorm grote speeltuin met diverse glijblanen, klimtoren en schommels. Een ouder jongetje hielp een huilende Anne bovenaan een glijbaan die ze toch wel eng vond. Daarna vond ze alles leuk ;-)

Bij de speeltuin bleek ook nog een riviertje te zijn waarin kinderen lekker konden spelen. Ja... dat wilde Anne dus ook. Prima, zwemkleren uit de camper gehaald en ze heeft zoveel plezier gehad dat ze in het water aan het dansen en zingen was! Rond 14.30 uur hebben we nog een ijsje gegeten in het park bij een ijstentje. Wat was dat goed ijs zeg en ook nog eens spotgoedkoop. Ik had key lime pie en Stijn lemon merengue en en Anne strawberry cheesecake. Jammie!!

Terug naar de camper en camping. Daar nog gezwommen in het zwembad, lekker gedoucht en makkelijk macaroni gegeten. Nog wat gespeeld en Anne ligt erin en wij drinken nog wat en duiken er ook zo in. Het was vandaag Anne dag en dat vond zij ook. Voor het slapen gaan zegt ze nog.. het was echt een top dag. Lief! Morgen gaan we naar Devil's Tower. Valt mee qua afstand, tenzij we besluiten om nog 50 mile door te rijden. We zien het wel.

@Teun, we zijn super blij met jouw camera. We hebben echt veel mooie(re) foto's gemaakt.

Dag 17 zondag 21 augustus – Canyon CG – Sheridan KOA

What a rocky night...... blij dat we al om 9:00 uur op bed lagen en dus al een flink stuk geslapen hadden toen Anne om 1:00 uur wakker werd. Waarschijnlijk door de kou, maar dat bleef onduidelijk. Ze had opeens overal last van en was ontroostbaar. Na ruim anderhalf uur van troosten, praten, knuffelen, cremen en boos worden, vielen we dan toch weer in slaap. Samen op het grote bed (en dat is dan met zijn drieen direct klen). Om 5:00 uur de wekker en na het zetten van een potje koffie zijn we om 5:30 uur op weg. Ook nu weer enorm genieten van het ontwaken van het park. In het begin moeten we nog op de rem omdat er een groot stekelvarken al waggelend de weg oversteekt. Althans probeert want door ons keert hij snel terug de bosjes in. Na een klein uur komen we aan bij het begin van Lamar Valley, de plaats om wild life te spotten. Mooi is het zeker, maar dieren zien we niet. Wellicht heeft het met de zondag te maken...... en slapen ook zij uit. Net als de rest van de parkbezoekers want het is opvallend rustig onderweg.

Aansluitend aan Lamar Valley begint de Beartooth Highway, een schitterende bergweg die zowel voor- als achteruit schitterende vergezichten oplevert. Om 8:15 uur zijn we in Cooke City, het einde van de Lamar Valley en stoppen we voor een ontbijtje. We bestellen allemaal de special en genieten van pancakes, eieren (sunny side up), bacon en koffie/appelsap. Ondertussen laden we ook de laptop even op want vandaag zal een lange reisdag (280 mile) worden.

We vervolgen de weg naar Red Lodge via de eerder genoemde Beartooth Highway wat een werkelijk schitterende bergweg is. Het hoogste punt is op 10947 ft (3336 meter) en het uitzicht is hier magistraal. We stoppen nog bij Vista Point, iets onder de top maar het uitzicht is hier zowaar nog mooier! Goede keus om deze weg in ons programma op te nemen.

In Red Lodge tanken we en besluiten we de binnendoor route naar Sheridan te nemen. Deze is een paar minuten langer dan via de snelweg, maar waarschijnlijk zoveel leuker. Het is dan 11:30 uur en we hebben pas 100 van de 280 mile afgelegd. Via Belfry en Bridger komen we in Lovell waar we even stoppen voor wat boodschappen en de lunch. Vervolgens nemen we de scenic byway 14A (Medicine Wheel) door de Bighorn mountains. We rijden eerst door een soort delta die nu helemaal droog is, maar in de lente vol staat met smeltwater. Aan de andere kant van de delta doemen de Bighorns al op. Via een enorm steile weg (minstens 11% stijgen) rijden we naar boven. De camper kan niet harder dan 25 mph..... blij dat we getankt hebben. Na een eindeloze aaneenschakeling van haarspeldbochten bereiken we ook hier de top waar de genieten van het weidse “niets”. Hier spotten we het eerste wild life in de vorm van een Pica. Moeilijk te fotograferen want klein en hij blijft ook de hele tijd in de schaduw.... Als we omhoog kijken weten we waarom. De lucht is vol met Osprey's die op zoek zijn naar een lekker hapje. Overigens maken deze vogels ook onderling ruzie wat weer een spectaculair beeld oplevert.

Om in Sheridan te komen moeten we ook weer afdalen...... zelfde principe..... ruim 11% en veel haarspeldbochten. Er zijn allerlei waarschuwingsborden dat remmen moeten worden gecontroleerd en dat je maximaal op de motor moet afremmen. Na al zo'n lange rit is dit uiteindelijk het meest vermoeiende stuk om rijden. Steeds maar weer zorgen dat je niet te hard gaat..... het lukt en om 16:45 uur bereiken we de camping die we eigenlijk pas voor morgen hebben geboekt. Blijkt geen probleem om hier een nacht extra te boeken. De camping zelf is verre van idylisch, direct aan de snelweg met een hoop herrie en de medekampeerders lijken eerstelijns familie van de Tokkies. Maar er is in ieder geval een zwembad en een hottub en dat is ook wel weer een keer lekker, zeker voor Anne. Het is hier ook weer lekker warm en ook morgen belooft het 33 graden te zijn. Na wat zwemmen eten we hotdogs en gaan we allemaal vroeg onder de wol. Het was een lange, maar zeer geslaage dag met 2 schitterende bergpassen en ontelbare vergezichten. Morgen lekker relaxen in Sheridan en op de camping.

Dag 16 zaterdag 20 augustus – Yellowstone NP Madison CG – Canyon CG

Rond half zes staan we op en nog voor 6 uur rijden we weg. We komen onderweg in een soort Lord of the Rings omgeving terecht. Het is nog flink koud en we rijen door de stoom van de geisers en in de weilanden hangt er nog een mist. Prachtig om te zien en mee te maken. Rond 7.15 uur zijn we bij de camping in Mammoth Hot Springs. Fijn, op het bord zien we dat er plekken zijn en het lijkt erop dat we de eersten zijn. Er liggen alleen geen inschrijfkaarten en het loket is dicht. Wel loopt er een man rond. Om een lang verhaal kort te maken.... we hebben met veel gedoe een mooie plek gekregen voor twee nachten..., We ontbijten op onze plek en besluiten vrijwel meteen dat we nog maar 1 dag in Yellowstone zullen blijven. Zoveel mooie plekken kunnen we niet bekijken in het park omdat we in een camper rijden en Anne vindt het ook wel lekker om weer een keer te zwemmen in een bad.

Rond 10.00 uur gaan we Mammoth Hot Springs verkennen. We parkeren de auto bij het VC en gaan nog even Anne haar Yellowstone badge ophalen. Die kreeg ze samen met een gouden limited plak tatoeage (100 jarig bestaan National Parks). Helemaal trots!

In verband met drukte parkeren we om lower, upper en main terracec te kunnn bekijken bovenaan op een grote parkeerplaats. Vanaf daar kun je alle delen via trappen en een boardwalk bekijken. Wederom iets indrukwekkends en moois van de natuur in dit park. Hotsprings die terrassen in verschillende kleuren vormen. Anne heeft weinig energie en is moe... Na 1 ½ uur hebben we op de parking een broodje gegeten. Voor vandaag besluiten we nog naar Canyon te gaan en morgenochtend vroeg Lamar valley te doen en het park te verlaten. Onderweg naar Canyon zien we een leuke weg (dirt road) waarop je niet met aanhanger of bus mag rijden. Er staat niets over RV's (en dat staat bij een heleboel andere leuke weggetjes wel). Eh... het was 7 mile en we reden ongeveer 10 mile per uur... was te doen, maar best intensief voor Stijn ;-)

In Canyon heb je verschillende watervallen. We rijden eerst over de south rim en bekijken aan het einde de waterval bij Artist point. Echt indukwekkend!! Anne vermaakte zich ook wel; die mocht met allerlei Aziaten op de foto.. Daarna de North rim gereden en onder meer bij Overlook en Grand View uitgestapt om te kijken naar de canyon. Kort daarna zien we dan toch nog een ZWARTE BEER!! Wel een kleintje. Zijn moeder was vast ergens in de buurt, maar we zijn zo blij als een kind. We zaten zelf in de auto en de beer stak over. We zeiden al dat we erg verwend zijn met ons aantal van 12 jaar terug in BC/Canada → 30 beren.Twee jaar terug in VS overigens niet eentje :-)

Het was inmiddels tegen half zes en nog 1 ½ uur rijden zijn naar de camping in Mammoth Hot Springs. Hm... dan wordt het al met al best laat. Stijn trekt de stoute schoenen aan en informeert bij Canyon Campground of er misschien een annulering en dus plek is. Jawel... nog 1!!! We blijven dus in Canyon overnachten en hebben een heerlijk rustige plek waar we lekker macaroni eten en om 9 uur allemaal op bed liggen. Morgen... vijf uur te wekker voor Lamar Valley. Het summum als het gaat om wildlife spotten. Spannend..... De beer is al binnen dus ;-)

Dag 15 vrijdag 19 augustus – Buffalo Bill State Park – Yellowstone NP

Zo... wat een nacht; Stijn en ik zijn regelmatig wakker geworden. Het heeft enorm hard geregend en geonweerd. Vreemd genoeg niet gedonderd... Anne had nergens last van en sliep overal doorheen. Om half 8 wordt ze (en wij dus ook) wakker en blijven we nog even liggen en staan we tegen 8 uur op. Camping voor vandaag is al geboekt en we hoeven ons niet te haasten. Het is koud en voor het eerst deze vakantie gaat de verwarming aan. We doen rustig aan en toasten bagels en onbijten op ons gemak. We ruimen wat op en gaan tegen 11 uur op pad. Vandaag rijden we dezelfde weg als gisteren terug naar Yellowstone NP. Door de regen lijken de kleuren wel anders dan gisteren. Op sommige stukken liggen grote rotsblokken aan de kant van de weg die door de regenval naar beneden zijn gekomen.

Onderweg naar West Thump stoppen we bij Lake Butte Overlook waar we prachtig uitzicht hebben op Yellowstone lake (en een groot deel verbrande bomen). Een stuk verderop nemen we een wat kleinere weg (Gull Point Drive) en zien we in het water iets zwemmen; ik dacht een bever of een otter, omdat het beest met planten in de weer is. Hij blijkt een andere staart te hebben; meer als een rat... nog maar eens uitzoeken wat het is. Een beverrat? Leuk weggetje in elk geval om te rijden, mooie uitzichten en eens wat anders; we komen na korte tijd weer op de grotere weg uit. Met een RV mag je helaas veel wegen in Yellowstone niet in. Die zouden te smal zijn, helaas....

In West Thump Geyser Basin doen we mee aan een voorlichting over geisers van een Ranger. Uitleg was interessant en op een leuke manier verteld; ook geschikt voor jongere kinderen. Hier zijn verschillende geisers en hot springs in allerlei kleuren te bewonderen; makkelijke boardwalk zodat je alles goed kunt zien. Bij Biscuit Basin is het enorm druk en lukt het niet om de camper te parkeren. Stijn en Anne blijven in de camper en ik loop er zelf even rond. Wauw, het is er wel echt prachtig. Op een relatief klein stuk zijn er veel geisers en hot springs. We willen naar Grand Prismatic, maar zien dat het erg druk is. We besluiten dit later te doen. De tank is bijna leeg en dus rijden we naar West Yellowstone, net buiten het park, om daar te tanken en een heerlijke koffie te scoren. Onderweg wordt de zon verduisterd door rook van een groot vuur dat woedt net aan de andere kant van de bergen. We zien een hoop brandweerlieden en ook een blus-helicopter met een ernorme waterballon water scheppen uit de rivier. Enerzijs beangstigend dat het vuur zo dicht bij is, maar anderzijds hebben die Amerikanen natuurlijk al wel vaker met dit bijltje gehakt. We vertrouwen ze maar. Door naar de camping (waar we eergisteren ook al waren) om wat te eten. We hebben vandaag overigens een verrassend mooie zonnige dag. Deze ochtend zag het weer er minder gunstig uit. De BBQ gaat dus aan en na het eten gaan we naar Grand Prismatic. Het is erg mooi en bijzonder om te zien. We zijn al wat later op de avond en twijfelen of we de kleuren wel goed te zien krijgen, maar hiervoor moet je sowieso wat hoger zijn. Ook bijzonder om te zien hoe het kokende water in de koude rivier uitkomt. Terug op de camping leggen we Anne op bed en doet Stijn de afwas. Ik maak ons reisverslag. Anne wilde weten of we morgen erg vroeg op gaan staan zoals gisteren. Ze heeft door dat het wel bijzondere momenten zijn. Leuk! Morgen staan we bijtijds op maar half 6 waarschijnlijk niet, aangezien we ook wel behoefte hebben aan slaap. Camping bij Mammoth Hot Springs (Mammoth Campground) waar we morgen naar toe willen, is op basis van first come first serve. En dan moet je zorgen dat je de first bent......

Dag 14 donderdag 18 augustus – Yellowstone NP – Cody / Buffalo Bill State Park

Poe... half 6 is toch wel erg vroeg, maar het lukt om om tien voor 6 te vertekken. Buiten is het nog donker. We kleden ons snel aan, halen de blokken onder de camper uit en gaan rijden. Vandaag hebben we als bestemming Cody en verlaten het park via de oostkant. We rijden in alle vroegte door Yellowstone. Kort na ons vertrek (Anne ligt nog lekker te slapen) zien we een groepje mensen naar iets kijken. Ja... dan stoppen we ook om te ontdekken wat het is. Het zijn twee mannetjes elk. Die zijn imposant met die enorme geweien. Ze liggen op hun gemak op wat gras te kauwen. We rijden door (Anne is inmiddels wakker geworden door het stoppen van de camper...) en rijden door Hayden Valley; ik lekker met Anne op schoot. Op een punt staat een groep wolvenkenners die op 6 km een wolven pack ziet. Ja.. het zal wel. Voor ons echt niet te zien, dus... we stappen in om door te gaan. In de vallei komen we wel heel veel bizons tegen. Ook kleintjes. Een paar keer moesten we stoppen omdat er een paar grote stieren op de weg stonden en naar auto's uithaalden. Gelukkig viel het wachten verder mee. Het landschap is erg mooi en we zien ook nog veel verbrande delen van het park. Af en toe treurig om te zien, maar we hoorden ook van een ranger dat natuurlijke branden ook voordelen heeft en dat onder andere plantensoorten ruimte krijgen om te groeien.

We gaan naar Lake Village om een ontbijt en koffie te scoren. Hm... ontbijt was er niet die ochtend en ook geen 'echte' koffie. Het werd een cinnamon role en waffle en voor Stijn een gewone koffie en voor mij een capuccino met vanilla smaak. Er was niets anders met melk. Jakkes, erg slechte keus, mierzoet en ik houd echt wel van zoet ;-) Onze grootste trek is gestild en we rijden richting de uitgang van het park. Rechts van de weg staan twee auto's en zie ik langs de rivier een zwarte wolf lopen. WAUW!!! Dat is gaaf. We kunnen hem erg goed zien en verderop besluit hij de weg over te steken en rent richting een groep ganzen. Prachtig!

De route van Yellowstone naar Cody (Buffalo Bill scenic highway) is echt prachtig. We rijden langs de Shoshone river die door het landschap kronkelt. We hebben onderweg nog een bui, maar verder valt het mee. Voordat we naar het centrum van Cody gaan, besluiten we langs de camping te rijden die we geboekt hebben. Het is een van beide campings van Buffalo Bill State park, een paar mile voor Cody. We rijden de eerste die we zien op. Er is niemand en dus kijken we in onze papieren of er een nummer van onze plek ofzo opstaat. Nee, wel iets anders... namelijk een boeking voor morgen op overmorgen en dan zijn we weer in Yellowstone en hebben we daar ook een camping geboekt...... Via de website lukt het niet om een extra nacht te boeken, maar korte tijd later spreken we de opzichter en die helpt ons meteen om de nacht van morgen om te boeken naar vandaag. Fijn! Zonder extra kosten en gedoe ;-)

Voor Cody bezoeken we de Buffalo Bill Dam en het visitor center. Je mag over de dam lopen en je hebt er een prachtig uitzicht over de rivier. Net voor Cody heb je Old Trail Town. De huizen die er staan komen uit de omgeving en zijn daar opnieuw opgebouwd. Zeker een bezoek waard en de huizen, inrichting en verhalen spreken enorm tot de verbeelding. Namen als Sundance Kid en Butch Cassedy komen voorbij.

In Cody parkeren we de camper en lopen we verder het centrum in. We gaan lekker op het overdekte terras bij hotel Irma zitten en drinken wat. Een rustige maar gezellige plek. Binnen in de lounche mogen we met Anne niet komen (>21) jaar). We kijken nog even in het hotel; de entree hangt vol met dierenkoppen en we lopen (op advies van een andere gast) nog naar de eerste etage. Oud en mooi. Het hotel staat op de lijst van national register of historic places (cultureel erfgoed?)

Rond half zeven zijn we op de camping en eten we een broodje. Morgen rustig wakker worden en op ons gemak weer richting Yellowstone NP. Inmidels regent het en dat getik op het dak van de camper is wel prettig.

Dag 13 woensdag 17 augustus – Grand Teton NP – Yellowstone NP

Het wordt een gewoonte om vroeg op te staan. We hebben de wekker iets voor half 7, we eten een bakje yoghurt met verse aardbeien en kwart over 7 rijden we de camping af. Na een minuut of tien zien we mensen bij een veld staan kijken. We besluiten ook te stoppen. Geen idee waarnaar ze kijken. We doen ons raam open en horen een dier huilen. We zien de wolf (of toch coyote...) zitten. Echt indrukwekkend om te zien en horen. Ik help Anne met het maken van een foto en dan blijken we een wilde kalkoen gefotografeerd te hebben ;-)) Misschien werd dat wel het ontbijt van de wolf.

Heerlijk om in de vroege ochtend te rijden. Het begint wat te regenen en we rijden naar Colter Bay en doen daar wat wasjes en douchen lekker uitgebreid. Na een heerlijk broodje van de general store beginnen we aan een wandeling naar Heron pond en Swan lake. Lekkere wandeling waar we ruim twee uur over doen en regelmatig stoppen om te genieten van het uitzicht. Anne valt weer en jawel.. op haar kapotte knie en zit van voet tot kruin onder het zwarte stof, maar gelukkig brengen we de wandeling tot een goed eind. Er is onweer en hagel voorspelt en we willen niet het risico lopen dat we dan nog in het bos zijn. We horen het namelijk wel donderen. Terug bij de kamper gaat Anne douchen en na een broodje vertrekken we naar Yellowstone NP.

Onderweg regent het flink, maar onweer en hagel blijven gelukkig uit. Kort na binnenkomst bij Yellowstone zien we een flinke bison bull liggen bij het water. Snel een foto en door naar het VC. We halen wat folders over wandelingen en uiteraard info over junior ranger. We lezen dan daar dat de verwachting is dat geiser Old Faithfull om 17.07 zal gaan spuiten. We rijden er heen en kort na half vijf zijn we er. We vinden nog een plekje op een bank en wachten maar.... Kort na vijf uur werd de geiser inderdaad actief. Bizar dat de natuur dit zo kan maken en zo betrouwbaar is ;-) Echt prachtig om te zien hoe Old Faithfull de spanning opbouwde. Eerst een beetje en daarna steeds meer tot een straal van misschien wel 25 meter hoog en xxx meter breed.

Omwille van tijd rijden we naar de camping en bekijken we de overige geisers op een later moment nog wel. Op de camping eten we verse maiskolven met de wilde zalm die met de 'hand' gevangen is. Hij smaakte echt heeeerlijk.

We maken nog een wandeling naar rivier de Madison. Prachttig uitzicht en op een klein eiland zien we ook nog Elk vrouwtjes met twee jongen. Prachtig. Terug bij de camper Anne op bed; die sliep meteen en wij drinken nog een biertje en maken plannen voor morgen. Vroeg op. Half 6 om onder meer in de vroege ochtend Hayden Valley te kunnen zien...