Dag 28 donderdag 1 september Golden – Denver

Laatste nacht in de camper. Stijn is al rond 4.30 uur wakker, maar we zijn rond 7 uur op. We douchen en ontbijten op ons gemak, pakken de laatste spullen bij elkaar en rijden naar het dump station om de tanks te legen. Door naar Road Bear om onze camper in te leveren. Daar in de buurt stoppen we nog even om de gastank weer te vullen en te tanken. Rond half 10 zijn we er. Een aantal gezinnen is voor ons en alle campers worden geinspecteerd en intussen wachten we en kletsen we met een ander Nederlands gezin. Anne speelt met de drie kinderen en maakt ook nog kennis met een ijzeren railing waar zij frontaal met haar voorhoofd/ogen tegenaan knalt. Ja... een hele flinke bult en hard huilen. Een van de medewerkers komt al snel aangerend met een mooie Roadbear knuffelbeer en een ijspack. Ze zegt dat het verder goed gaat. Daar maar op vertrouwen dan..

Tegen 11 uur worden we samen met wat andere mensen met een shuttlebusje weggebracht. Wij bij ons hotel (Hyatt Airport hotel) en de rest richting airport. We kunnen meteen inchecken en hebben een super fijne kamer. Twee grote bedden en een apart zitgedeelte. In de lobby verkopen ze starbucks koffie. Lekker ;-)

We gaan daarna naar de supermarkt wat laatste spullen halen en zwemmen we 's middags nog lekker in het zwembad bij het hotel. Daarna erg lekker gegeten bij de Outback en terug in het hotel Anne in bed gelegd. Zelf nog wat spullen opnieuw ingedeeld en zo ook naar bed.

Morgen om 8.30 uur met de shuttle naar de airport en rond 11.30 uur vliegen. Ja... dan is de vakantie toch echt voorbij. Ook wel weer lekker om naar huis te gaan...

Dag 27 woensdag 31 augustus – Rocky Mountain NP – Golden

De wekker hebben we vroeg gezet; zou half 7 zijn, maar Stijn zette deze per ongeluk op 6 uur. Anne was al een uur eerder wakker (slechte droom) dus... kroop ik even bij haar in bed in de hoop dat ze weer zou gaan slapen, maar nee... Resultaat, we rijden tegen half 7 de camping af en zijn alledrie klaar wakker ;-)

We rijden nog, voordat we onze geplande route vervolgen, langs Sheep lakes. Nope, weer geen bighorn sheep. We gaan naar de trail ridge road om het laatste stuk van het park te verkennen en dan helaas vandaag de Rocky Mountains weer uit te gaan. Het is echt een spectaculaire weg met uiteenlopende landschappen. Zo rijden we tussen de naaldbomen (groot deel heeft last van pine beetles die de bomen dood laten gaan), dan rijden we erboven en nog wat later begeven we ons in toendra gebied. Hier kan bijna niets leven en de omgeving is erg kwetsbaar. Onderweg zien we nog (geelbuik) marmotten; grote en erg veel. Een zat er zelfs op zijn gemak te zonnen langs de weg. We spreken er twee jongens die vertellen dat ze gisteren een Moose gezien hebben bij Alpine point. Midden op de dag, dus... Daar moeten we dus zeker even kijken. Die (of een andere...) moose willen wij ook nog zien ;-) Geen moose, helaas. Wel maak ik nog een wandelingetje naar de bergtop, maar heb flink wat moeite met ademen.. Uitzicht is prachtig.

De moose komt wel meer voor in het westen van het park en dus moet er nog een kansje zijn. In de KawuneecheValley willen we een korte wandeling (Coyote trail) doen. Weg mogen we niet inrijden (max 18 voet). We besluiten de camper vooraan te parkeren en verder te lopen. We lopen langs de colorado river (nog een beginnetje en niet zo krachtig) in de zon. We genieten van het buiten zijn en hopen ook nog een moose te spotten. Anne kan haar mond niet echt houden en kletst er op los. Die ene moose die er is, heeft ons vast al gehoord en is verdwenen. Op de terugweg naar de camper lopen we een klein paadje direct langs de rivier. Opeens hoor ik takken kraken en zijn we (ook Anne) stil. Aan de overkant van de rivier (8 meter afstand) zien we een vrouwtjes moose. JOEHOE!!!! Ze staat lekker tussen de struiken gras en takken te eten. Wat een gevaarte zeg en wat tof dat we deze nog op onze echt laatste dag zien :-))

Rond half 5 rijden we de RV parking op en onze plek is direct naast een wandelpad en de rivier Clear River. Veel mensen gaan er met een band vanaf en laten zich met de stroom van de rivier meevoeren. Voor Anne nog te spannend. We vinden een plek die afgezet is met stenen waar we in het ijskoude water pootje baden. De bodem van de rivier heeft een gouden gloed. Een vrouwe die er woont, vertelt dat er door kinderen wordt gezeefd en dat er ook wel goudvlokken en edelstenen worden gevonden. De kleur verklaart misschien wel de naam Golden (de plaats waar we nu zijn).

We eten onze laatste restjes en gaan dan de camper opruimen en onze spullen pakken. Jakkes geen zin in, ook omdat we dus weg gaan... aardige klus en tegen 9 uur zijn we klaar en gaat Anne pas naar bed. Die mocht lekker popcorn eten en fim in bed kijken ;-)

Dag 26 dinsdag 30 augustus – Rocky Mountain NP

We zijn rond half 8 wakker. We ontbijten in de camper en rijden kwart over 9 weg richting Beaver Meadow VC om Anne haar boek in te leveren voor junior Ranger Rocky Mountain NP. Jawel... gelukt en de laatste badge van deze vakantie is een feit en dat betekent ook dat het einde van onze vakantie nadert...

We gaan naar Sheep lakes in de hoop iets te zien van de Bighorn sheep. Nope, geen glimp. Uit borden blijkt ook dat de schapen hier vooral in voor- en najaar grazen. Ja... dan is eind augustus waarschijnlijk nog te vroeg. We genieten nog wel even van het uitzicht en gaan verder het park verkennen.

We lezen in het krantje van RMNP dat er in 1982 een grote overstroming is geweest doordat er een oever van het meer is weggespoeld door aardverschuivingen. De resultaten hiervan kun je in het park nog goed zien. Bij Alluvial Fan kun je dit goed zien. We maken meteen een uitstapje over en door de rvier met rotsen. Spannend, mooi en vooral leuk ;-) De Old Fall River Road kunnen we helaas niet berijden (max 25 voet en we zijn 28...). Tot nu toe de enige weg in RMNP die we niet in mogen rijden. Moet wel erg mooi zijn. Wie weet voor een andere keer met auto.

We rijden naar Estes Park om ergens te gaan lunchen. In een van de gidsen heb ik gelezen over Stanley Hotel.Bezoek moet moeite waard zijn. We rijden in de buurt en besluiten over het terrein te rijden. Ja... zo'n grote camper is niet erg handig om te parkeren en omdat ik niet weet wat er de mooeite waard is besluiten we maar door te rijden. Spielberg heeft hier gelogeerd tijdens opnames van de film de Shining. Het is chique...

We vinden een leuk restaurantje waar we lekker verse taco's en sandwiches eten. Daarna naar de Starbucks voor de gratis WIFI en lekkere koffie. Ik moest nog voor een training voorbereidend werk doen. Ja... saai voor Stijn en leuk voor Anne. Die kon een uurtje Youtube kijken op de tablet ;-) Tegen half vier gaan we op zoek naar de aerial tramway. Een kabelbaan die ons naar de top van mount Prospect bracht. Nog even getwijfeld of we het wel moesten doen omdat het weer begon te onweren. De rit duurt slechts 3 minuten en een gondel komt elke 5 minuten. Je kunt zo weer beneden zijn... Grappig tochtje, maar niet erg bijzonder. Wij hebben geen wandeling kunnen ontdekken; het lijkt dus alleen om het ritje te gaan. Zodra we in de camper zitten, begint het te spatten. We besluiten richting camping te gaan. We stoppen nog een keer net voor de camping, omdat de elandenkudde in de buurt is. Ook staat er een ranger met zwaailichten en denken we eerst dat er iemand gewond is, maar er wordt een auto onderzocht (drugs..??). Verder gelaten voor wat het is en genoten van de elanden. Op de camping spotten we nog wat mule deer en als Anne en ik met camera lopend op zoek gaan naar de herten komen we een moeder met twee jongen tegen. Gespot door Anne. We eten buiten aan de picnictafel nog wat we hebben (knakworsten die we niet meer kunnen zien... en mini pizza) en eten als toetje onze laatste mashmallows. Toen we die net op hadden, begon het heel flink te regenen. Al die tijd was het op de camping nog droog en zonnig geweest. Het weer is in het park per area verschillend.

Anne ligt op bed, ik type en verhaal en Stijn hoort buiten (ja... open vuur moet bewaakt blijven) nog mannetjes elanden burlen. Ik ben zojuist gaan luisteren, maar hoor echt niets ;-)

Morgen willen we rond 7 uur gaan rijden. Op weg naar Golden voor onze laatste nacht in de camper. Wel via een prachtige weg in het park.

Dag 25 maandag 29 augustus – Rocky Mountain NP

We zijn vanmorgen bijtijds op en ontbijten in de camper en pakken spullen in om een dag op pad te gaan. We willen wandelen en gaan met de shuttle bus naar Bear Lake.

De shuttle heeft een halte aan het begin van de camping en als we er aan komen, komt die er ook net aan. Fijn! Om naar Bear Lake te gaan moeten we nog een overstap maken bij halte Park en ride en tegen 10 uur zijn we bij Bear Lake. We lopen rond het meer (eenvoudig pad en nog wat drukker) en daarna lopen we de trail naar Bierstadt Lake. Een wandeling van bij elkaar bijna 5,5 mile (8.8 km). Anne heeft wat opstartproblemen, maar uiteindelijk lopen we een prachtige wandeling door het bos en doet Anne het super goed. Ze zingt continu en kletst met andere mensen en klaagt niet over vermoeidheid. We hebben behoorlijk wat stukken moeten klimmen en over grote en minder grote rotsen moeten lopen. Onderweg nog 'vrienden' gemaakt met een vrouw die alleen liep en graag van ons aanbod gebruik maakte om met ons op te lopen. Anne mocht haar wandelstok gebruiken, prettig ;-) Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt om te genieten van het uitzicht en om even wat te drinken of te eten. Aan het einde begon het te regenen, maar veder prima weer voor een wandeling en de eindbestemming (Park & Ride) was inmiddels in zicht..

Daar hebben we weer een shuttle gepakt naar Estes Park. Lekkere kop koffie gehaald en een broodje gegeten. Het was inmiddels half drie. Nog wat rondgelopen, genoten van de hummingbirds die bij de bloemen zaten en het zonnetje. Tegen half zes waren we weer op de camping. Toen regende het flink en begon het ook nog te onweren. Gelukkig veilig in de camper en daarnaast was de bui zoweer weg. Moe, maar voldaan van de wandeling en deze dag kletsen we nog even na. Ik maak nog macaroni die niet echt lekker was. De pasta werd zelfs na een half uur koken niet gaar en de saus... ja, dat bleek Salsasaus en geen pastasaus.... Ook al haalde Stijn die uit het pastaschap ;-)

Anne ligt er inmiddels in en wij gaan ook zo. Nog genoten van een mooie zonsondergang. Morgen hebben we het idee om toch nog met de camper wat rond te rijden. We willen naar Sheep Lakes voor onder meer de bighorn sheep en daar rijdt geen shuttle naartoe.

Dag 24 zondag 28 augustus – Central City – Rocky Mountain NP

Stijn en ik zijn beiden vroeg wakker; ook veel wakker geweest deze nacht. Misschien de hoogte? We staan maar op en gaan douchen. Inmiddels wordt Anne ook wakker. We gaan tegen half 9 op de camping ontbijten; all you can eat pancakes. Nou, wij eten er twee en Anne slechts één. Dat kwam eigenlijk ook omdat er eentje in de vorm van een kat was gebakken en ze aan Simba moest denken en dat ze het zielig vond hem op te eten. Ja.... dan is een prinsessenkroon eenvoudiger als ontbijt ;-)

We rijden via de Peak to Peak Highway naar Rocky Mountain NP en komen door de plaats Nederland. Toch vreemd; uiteraard stoppen we er en lopen wat rond. Het lijkt wel een soort hippie dorp. Apart soort mensen en de wietlucht komt je tegemoet als twee mensen uit hun auto stappen. We doen er bij de supermarkt boodschappen en gaan daarna naar een overdekt carousel (carousel of happiness). Echt wel een bezoekje waard als je er toch bent. Voor $ 1,- maak je een ritje op de meest exotische en vrolijke houten dieren die je je kunt bedenken.

Aan de zuidkant van RMNP is Wild Bassin. Ik had eerder over een mooie wandeling gelezen naar watervallen. We besluiten om naar start van de trail te rijden. Nu blijkt dit weekend dat het park vrij toegang heeft aan alle geintereseerden in verband met 100 jarig bestaan van de nationale parken. Ja... naast dat het weekend is, dus extra drukte. We rijden de weg in (ook al geeft de ranger aan dat het een lastige weg is voor campers en dat we wel kunnen keren indien nodig) en vinden een plek voor de camper. We willen nog wat eten voor we gaan lopen, maar het onweert best heftig en een wandeling van 6 km lijkt ons dus niet verstandig. Verder zitten we weer in berengebied (en in Wild Basin Area bijzonder veel...) en lijkt het ons niet prettig om met onweer ook nog op beren te moeten letten dus...

We rijden naar Estes Park en Stijn gaat naar VC om wat informatie op te halen. Ik haal wat later koffie bij de Starbucks. Het is druk; mensen hebben in de kou behoefte aan warme koffie ;-) We besluiten naar de camping te rijden. Bij Beaver Meadow VC kijken we naar een mooie korte film over Rocky Mountains en halen we info over junior ranger program. En.. kopen we voor Anne een ranger hesje. Ze is zo trots en wordt door iedereen aangesproken en ze willen haar badges bekijken....

Vlak voor de ingang van onze camping (Morain CG) zien we een enorme groep Elks (Elanden..) lopen en we nemen een kleine detour om ze wat beter van dichtbij te kunnen zien. Er loopt één grote stier tussen en die schiet van links naar rechts. De bronstijd begint en dat is de tijd waarin de mannetjes zomaar kunnen aanvallen; we staan op veilige afstand.

Op de camping steken we lekker de BBQ aan. We kopen aan het begin van de camping hout bij een verkooppunt voor ons kampvuur (en mashmallows). Terugwandelen met twee bundels hout is toch wel zwaar de bult op, maar het lukte....

Morgen park verder verkennen. We nemen dan de shuttle bus. Nog even uitzoeken hoe de lijnen lopen. De bus stopt aan het begin van de camping. Kan Stijn ook een paar dagen bijkomen en hoeft hij niet te rijden.

Dag 23 zaterdag 27 augustus – Crow Valley CG – Central City

Zo... wat hebben we lekker geslapen; bijna klokje rond. Na 8 uur zijn we wakker en we liggen nog even met z'n drietjes in ons bed te kletsen. Tegen half 9 staan we op en gaan we ontbijten. Het is lekker zonnig.

Vandaag is de eindbestemming Central City via Red Rock Amphitheater. Verder hebben we nog een uitstapje naar Georgetown op het programma, maar gezien ons laatste treinritje komt dit idee al snel te vervallen. Stijn ondekt de hoogste snelweg (en berg) van noordelijke Amerika op de kaart; niet ver van Central City vandaan. Afhankelijk van tijd en ruimte, gaan we die liever ontdekken.

Het begin van de reis is grotendeels over snelwegen. Wat ons opvalt zijn de enorme grote huizen en hoeveelheid (groot- en kleinschalige) winning van olie en (bio) gas. Misschien dat die wel de luxe huizen verklaren ;-) Na een uurtje ongeveer zijn we bij Red Rock Amphitheater (15 mile ten westen van Denver); helaas kunnen we het vandaag niet bekijken in verband met een reggae concert. Dat wisten we al wel, maar we hadden gehoopt nog wel even te kunnen kijken. Helaas... andere dag dan maar. U2 (legendarische opname Sunday Bloody Sunday) heeft hier nog een concert gegeven en om die reden extra speciaal voor Stijn.

In dorp (of stadje...) Idaho Springs besluiten we wat te gaan eten. Met hulp van een parkeerwacht vinden we een goede plek voor de camper. We komen bij Tommyknocker brewery & Pub uit. Het was druk en we weten waarom; we hebben heerlijk geluncht. Op terugweg naar Camper nog lekker koffie gehaald. Op naar Mount Evans.

De bergweg is 28 mile en het laatste stuk (14 mile) is behoorlijk pittig. Voertuigen langer dan 30 voet mogen er ook niet op. De man bij de toegang vroeg nog aan Stijn of we het zeker wisten... Ja, we kunnen het. De berg is 4.346.5 meter hoog. Een fantastische weg en er lag onderweg flink wat sneeuw. We zijn uiteraard nog een keer gestopt om sneeuwballen te maken en gooien. Sommige bochten waren echt wel pittig, maar de meeste weggebruikers (op een motorrijder na … die door de binnenbocht kwam en net voor onze neus moest stoppen) hielden goed rekening met ons door ruim voor een bocht te stoppen. Helemaal bovenop de berg hebben we de camper geparkeerd en zijn Anne en ik nog een flink stuk naar de top van de berg gelopen. Stijn mocht even uitrusten van de rit. De wandeling was prachtig; over sneeuw en rotsen naar boven. Je merkt wel goed dat de lucht ijl is en je meer moeite hebt met inspannen. We hebben rustig aan gedaan en we hebben het gehaald. Daarna weer terug naar beneden. Inmiddels was het wel kwart voor 5. Nog een uur terug de bergweg af en door naar de camping. Terug naar beneden zagen we nog een paar bighorn sheep en inmiddels begon het te sneeuwen. Hebben we dat ook nog gehad deze vakantie. Bij de KOA camping in Central City hebben we een prima plek (vooraf gereserveerd) en eten we pizza op de camping. Smaakte heerlijk. Anne ligt in bed en wij duiken er ook zo in. We hoorden dat er een zwarte beer gezien is gisteren op de camping; bij de vuilcontainers. Misschien dat we er nog iets van meekrijgen alhoewel we hopen dat die lekker zelf op zoek gaat naar eten in het bos. Loopt meestal niet goed af als beren menseneten proeven....

Morgen naar Rocky Mountains National Park. De Peak to Peak scenic byway staat op het programma. Kort aantal miles; 65.

Dag 22 vrijdag 26 augustus – Mount Rushmore NM – Crow Valley CG

Het was een regenachtige nacht en zeker op het “prinsessenbed” hoor je dat erg goed. Het bed in de cab-over slaapt helemaal niet zo slecht, maar het grote bed slaapt wel beter...... hadden we al vermeld dat het matras echt fantastisch is? Dat is het!

Vandaag hebben we een lange reisdag voor de boeg (plan 285 mijl) en willen we ook nog Wind Cave NP bezoeken voor een tocht door de grotten en natuurlijk het junior ranger programma voor Anne. Vandaar dat de wekken op 6:30 uur staat. Na een snelle douche en ontbijt vertrekken we om 8:00 uur. Op de eerste afslag gaat het nog goed, maar daarna missen we de volgende...... daar komen we relatief laat achter waardoor we even overwegen de grotten te laten voor wat ze zijn. Toch besluiten we door te rijden naar de grotten (kleine 35 mijl extra).

Achteraf bezien hadden we dit beter niet kunnen doen. De grotten vielen erg tegen al zijn ze in lengte (145 mijl tot nu toe ontdekt) wel de 6e grootste van de wereld. Maar als je in Zuid Frankrijk grotten hebt gezien, valt dit enorm tegen. Daarbij hadden we een ranger die volgens mij net junior af was..... ze gebruikte zoveel woorden zonder wat te zeggen... pffff en die Amerikanen maar domme vragen stellen......en zij maar weer verder vertellen. Boring....zeker voor Anne die er niets van verstond...... Wel het programma gedaan en dus ontvangt Anne haar 8e badge! Toch wel weer leuk.

Daarna vertrekken we in zuidelijke richting. Glooiende landschappen met een waterig zonnetje. In de verte doemen erg donkere wolken op (wat heet, de lucht is eigenlijk gewoon zwart) en niet veel later breekt de pleuris uit. Harde wind en dikke hagel. Iedereen gaat langs de kant staan omdat ze niet verder durven/willen rijden. Doen wij dus ook maar. De grote hagel maakt een enorm kabaal op het dak van de camper. Impressive. Na een 10-tal minuten besluiten we door te rijden en dan zien we pas echt hoeveel hagel er was gevallen. Wij stonden nog maar in een uitlopertje van de bui. De weg is helemaal wit. Er ligt minstens 5 cm hagel. Bizar.

We rijden door de bui heen en hebben daarna even het geluk van de zon. Eventjes maar want de volgende bui dient zich aan. We rijden dan bovenop een vlakte en met onze camper zijn we het hoogste punt in de wijde omtrek. Onweer en bliksem schiet van links naar rechts. Best spannend zo. Ook dit overleven we en om 17:30 bereiken we de camping Crow Valley. Een zeer kleine camping met maar 10 plaatsen midden in de natuur. De helft van de plekken is te reserveren (wat wij dus deden!). Gelukkig want de rest is vol. Uiteindelijk dus 330 mijl gereden.

We eten hotdogs met verse mais. Heerlijk. Niet veel later vallen we allen in slaap. Even bijkomen van een zowel saaie als inspannende dag.

Dag 21 donderdag 25 augustus – Custer State Park – Keystone (Mount Rushmore NM)

Om half 7 staat de wekker en staan we op. Douchen en ontbijt met een bagel en we rijden rond half 8 van de camping af richting de Wildlife Loop road. Daar slapen we zo 'n beetje naast dus... we waren er snel. Het regent best flink en zien onderweg wilde kalkoenen en diverse herten. Verder wat bisons (niet echt wild, omdat ze worden gefokt) en open safari busjes. Voelt wat commercieel, maar de weg is mooi. Ansluitend staat e Iron Mountain roa op de planning. We komen een verkeersbord tegen waarop staat dat voertuigen hoger dan 11 voet niet over de weg kunnen en om moeten rijden. Op alle kaarten staat dat de hoogte 12.4 voet is. Onze camper is 12 voet hoog en zou dus volgens de wegenkaart wel moeten passen en het verkeersbord niet. Ja... Wat doe je dan? Doorrijden en mocht het echt niet passen, omkeren ;-) Er kwam nog iemand naar ons toe met het advies het echt niet te doen; scherpe bochten en nauwe doorgangen. Korte versie... we zijn gaan rijden en hebben genoten van de enorme haarspeldbochten en we pasten door alle tunnels; ook degene waar bij stond dat voertuigen hoger van 11 voet niet zouden passen. Wel stapvoets gereden, maar het paste ;-) Mooie beloning was meteen het uitzicht na de eerste tunnel op Mount Rushmore (4 presidenten uitgehakt in de bergen). Kom ik later nog op terug...

We rijden naar een camping in Keystone (2 mile van Mount Rusmore NM) en reserveren een plekje. Dichtbij voor de show vanavond om 20.00 uur, zodat we niet ver meer hoeven rijden in het donker en dichtbij het treinstation waar een oude stoomtrein rijdt tussen Keystone en Hill City. Om 11.15 uur gaan we met de trein mee; was nog een aardig gedoe om de camper te parkeren; overal gratis parkeren, maar een camper mag er niet staan.... Op 15 minuten lopen van het station lukt het dan toch. We zitten in een open coupe en hebben nog wat zon. Anne vindt het erg leuk. De rit duurt een uur enkele reis. Na wat gegeten te hebben, zijn we rond half drie weer terug in Keystone.

We hebben gelezen over Bear Country USA. Een drive thrugh dierenpark. Leuk (ook voor Anne) om de dieren die hier in het wild leven eenvoudig en van dichtbij te kunnen zien. Op het moment dat we bij de beren en wolven kwamen, bleek dat die net eten hadden gekregen. Een rij met wel honderd beren zaten op een rij brood en vlees te eten. De wolven probeerden wel wat te pikken. Ja... een beetje moeite doen is wellicht leuker, maar ja... De demonstratie over de bear cubs was erg leuk. Die kleine dieren zijn echt schattig en de verzorger had het zwaar te verduren; drie kleintjes die aan hem hingen en er met zijn schoen en microfoon vandoor wilden gaan ;-)

In Keystone halen we een broodje en pizza en gaan we door naar Mount Rushmore National Memorial. We hebben al van diverse mensen gehoord dat de avond show echt mooi en indrukwekkend is. Iets met licht. Om zes uur zitten we klaar met een kop koffie en hebben we een mooie plek. Het begint alleen keihard te regenen en gelukkig was Stijn zo slim om nog poncho's in de tas te doen. We zitten dus gezellig met zijn drietjes te wachten. Er waren nog wat mensen, maar de een na de ander droop af door/van de regen... Om kwart voor 8 begint er dan iets; het is de centennial viering van de parken en dus van Mount Rushmore. Acteurs verkleed als presidenten nemen bezoekers mee in de tijd... En het duurt en het duurt... We willen een lichtshow zien, nou.... aan het einde van de presentatie, het stuk en een filmpje zien we de presidenten in de spotlights. Niets lasershow of iets spectaculairs. Zelfs vaderlandslievende Amerikanen vonden het een deceptie... Koud, maar gelachen om het zitten in de regen en de saaaie show gaan we weg en rijden we om 21.00 uur onze kampeerplek op. Anne ligt in het grote bed en ik kruip erbij. Stijn ligt in Anne haar bed. Oke, voor een keer dan. We zijn wel trots op ons meisje, want die heeft niet eens geklaagd over het lange wachten, stil moeten zijn en niets kunnen verstaan.... tot morgen!